چرا جمهوری اسلامی در شرایط بدر و خیبر است؟

همچنین برخی فعالان اقتصادی و سطحی نگر داخلی هم مسحور تبلیغات رسانه های بیگانه و بخشی از تحریم ها شدند و از اصطلاحات نابجایی چون "شعب ابیطالب" برای توصیف وضعیت کنونی کشور استفاده کردند. این افراد روز گذشته به همراه غربی ها پاسخ باور نادرست خود را از زبان سخنان رهبر معظم انقلاب گرفتند.

حضرت آیت الله خامنه ای صبح روز دوشنبه که به مناسبت سالروز واقعه نوزدهم دی قم با هزاران نفر از علما، فضلا، طلاب و قشرهای مختلف مردم قم دیدار داشتند، تاکید کردند: یک روز در صدر اسلام، دشمنان به نظرشان رسید که با شِعب ابى‌طالب و محاصره‌ى اقتصادى مسلمانها، آنها را از پا بیندازند؛ اما نتوانستند. این روسیاه‌هاى بدمحاسبه‌گر خیال میکنند ما امروز در شرائط شِعب ابى‌طالبیم. اینجور نیست. ما امروز در شرائط شِعب ابى‌طالب نیستیم؛ ما در شرائط بدر و خیبریم. ما در شرائطى هستیم که ملت ما نشانه‌هاى پیروزى را به چشم دیده است؛ به آنها نزدیک شده است؛ به بسیارى از مراحل پیروزى، با سرافرازى دست پیدا کرده است.

اما براستی ماجرای "شعب ابیطالب" و شرایط "بدر و خیبر" چه بود که مورد مثال رهبر معظم انقلاب قرار گرفت. مروری بر این رویدادهای مهم تاریخ صدر اسلام گویای واقعیت های مهمی است که به نظر می رسد اکنون، مرور و درس آموزی از آن برای همه بویژه مسئولان کشور ضروری شده است.

شعب ابیطالب علیه السلام
مشرکان قریش برای اینکه پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم ) و مسلمانان را در تنگنا قرار دهند عهد نامه ای نوشتند و امضا کردند که بر طبق آن باید قریش ارتباط خود را با محمد (صلی الله علیه وآله وسلم ) و طرفدارانش قطع کنند. با آنها پیوند زناشویی و معامله نکنند. درهمه پیش آمدها با دشمنان اسلام هم دست شوند. این عهدنامه را در داخل کعبه آویختند و سوگند خوردند متن آنرا رعایت کنند. ابو طالب حامی پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم ) از فرزندان هاشم و مطلب خواست تا در دره ای که به نام "شعب ابی طالب " است ساکن شوند و از بت پرستان دور شوند. مسلمانان در آنجا در زیر سایبانها زندگی تازه را آغاز کردند و برای  جلوگیری از حمله ناگهانی آنها برجهای مراقبتی ساختند. این محاصره سخت سه سال طول کشید. تنها در ماههای حرام (رجب - محرم - ذیقعده - ذیحجه ) پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم ) و مسلمانان از "شعب " برای تبلیغ دین و خرید اندکی  آذوقه خارج می شدند ولی کفار - بخصوص ابو لهب - اجناس را می خریدند و یا دستور می دادند که آنها را گران کنند تا مسلمانان نتوانند چیزی خریداری نمایند. گرسنگی  و سختی به حد نهایت رسید. اما مسلمانان استقامت خود را از دست ندادند.

در مدت محاصره ی شعب، مسلمین داخل شعب با اموال خدیجه یا از طریق برخی از آشنایانشان امرار معاش می کردند. شبانه برای ایشان بصورت مخفیانه گندم و دیگر مواد ضروریشان را می آوردند و خدیجه تمام اموال خود را به رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) بخشیده بود تا ایشان به هر شکل لازم در آن تصرف کند.

روزی  از طریق وحی پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) خبردار شد که عهد نامه را موریانه ها خورده اند و جز کلمه "بسمک اللهم " چیزی باقی  نمانده . این مطلب را ابو طالب در جمع مشرکان گفت. وقتی رفتند و تحقیق کردند به صدق گفتار پیامبر پی  بردند و دست از محاصره کشیدند. البته گروهی همچون ابولهب همچنان از موضع سابق کوتاه نیامدند.

جنگها یا غزوه های پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلم)
دشمن کینه توز دیرین اسلام یعنی کفار مکه ، در صدد بودند، به هر صورتی امکان دارد - جامعه نو پای اسلامی را با شکست مواجه کنند - بدین جهت جنگهایی را به مسلمانان تحمیل کردند. پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم ) نیز برای دفاع دستور آمادگی  مسلمانان را صادر فرمود. بنابراین در مدینه از آغاز گسترش اسلام جنگهایی  اتفاق افتاد.

غزوه بدر
در سال دوم هجرت جنگ بدر پیش آمد. در این جنگ نابرابر تعداد لشکر دشمن 950نفر بود، با آمادگی رزمی ، اما عده مسلمانان فقط 313نفر بود. مسلمانان با نیروی ایمان و با فداکاری کامل جنگیدند و در مدتی کوتاه دشمنان خود را شکست دادند. کفار با 70کشته و 70اسیر و بر جای گذاشتن غنائم جنگی بسیار فرار کردند. و دشمن سرسخت اسلام ابوجهل نیز در جنگ کشته شد. این پیروزی سر فصل پیروزیهای دیگر شد.

جنگ خیبر
جلگه وسیع حاصلخیزى را که در شمال مدینه، به فاصله سى دو فرسنگى آن قرار دارد، «وادى خیبر» مى‏ نامند و پیش از بعثت پیامبر، ملت‏یهود براى سکونت و حفاظت‏خویش در آن نقطه، دژهاى هفتگانه محکمى ساخته بودند.از آنجا که آب و خاک این منطقه براى کشاورزى آمادگى کاملى داشت، ساکنان آنجا در امور زراعت و جمع ثروت و تهیه سلاح و طرز دفاع، مهارت کاملى پیدا کرده بودند، و آمار جمعیت آنها بالغ بر بیست هزار بود، و در میان آنها مردان جنگاور و دلیر فراوان به چشم مى‏خورد. (1)

جرم بزرگى که یهودیان خیبر داشتند، این بود که تمام قبائل عرب را براى کوبیدن حکومت اسلام تشویق کردند، و سپاه شرک با کمک مالى یهودان خیبر، در یک روز از نقاط مختلف عربستان حرکت کرده خود را به پشت مدینه رسانیدند. در نتیجه، جنگ احزاب رخ داد، و سپاه مهاجم با تدابیر پیامبر و جانفشانى یاران او، پس از یکماه توقف در پشت‏خندق، متفرق شدند و به وطن خود - از آن جمله یهودان خیبر به خیبر - بازگشتند و مرکز اسلام آرامش خود را بازیافت.

ناجوانمردى یهود خیبر، پیامبر را بر آن داشت که این کانون خطر را برچیند، و همه آنها را خلع سلاح کند.زیرا بیم آن مى‏ رفت که این ملت لجوج و ماجراجو، بار دیگر با صرف هزینه‏هاى سنگین، بت‏پرستان عرب را بر ضد مسلمانان برانگیزند، و صحنه نبرد احزاب بار دیگر تکرار شود. بخصوص که تعصب یهود نسبت‏به آئین خود، بیش از علاقه مردم قریش به بت‏پرستى بود، و براى همین تعصب کور بود که هزار مشرک اسلام مى‏آورد، ولى یک یهودى حاضر نبود دست از کیش خود بردارد!

بدین جهت دستور فرمود مسلمانان برای فتح خیبر عازم آن دیار شوند. پس از تلاش و مقاومت بسیار این سنگرها - یکی پس از دیگری - فتح شد که البته حضرت علی علیه السلام با ایمان راسخ وعزم قوی خود توانست در آن قلعه ی بزرگ ر از جا بر کندوقوم یهود رو به شکست تسلیم کند.. پیروزى فوق‏العاده مسلمانان در این نبرد، در گرو سه عامل بود: 1- نقشه و تاکتیک نظامى.    2- کسب اطلاعات و تحصیل اسرار داخلى دشمن.   3- جانبازى و فداکارى همه جانبه مولی الموحدین امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام .

پس از فتح دژهای خیبر یهودیانی که در قریه "فدک " - در 140 کیلومتری مدینه می زیستند - بدون جنگ و مقاومت تسلیم شدند و سرپرستی پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) را بر خود پذیرفتند. برابر قوانین اسلام ، جاهایی که بدون جنگ تسلیم می شوند مخصوص پیامبر (ص) است . این قریه را رسول مکرم به دخترش فاطمه زهرا (سلام الله علیها) بخشیدند، که ماجرای غصب آن، تا زمان بعد از شهادت پیامب اکرم صلی الله علیه وآله  در تاریخ ثبت است.

این نگاه گذرا بر فتوحات بدر و خیبر، شیرینی تعبیر رهبر معظم انقلاب درباره توصیف شرایط کنونی جمهوری اسلامی را بوضوح روشن می سازد؛ سپاه پیامبر اسلام با "صبر و ایستادگی" بود که سنگرهای دشمن را یکی پس از دیگری فتح کرد و با وجود "قلت نفرات و ابزار" پشت دشمن به ظاهر شکست ناپذیر را خرد کرد.

این درست همان عامل مهمی است که زمینه پیروزی ها و پیشرفت های شگفتی آفرین ایران اسلامی در 33 سال اخیر بوده است. توطئه ها و روش های دشمنان کنونی ایران اسلامی هم تقریبا مشابه همان رویکرد کافران و یهودیان افراطی صدر اسلام است. اما صبر و ایستادگی بصیرانه ملت در مقابل دشمن و توطئه های مکررش، بارها جبهه غرب صهیونی را نزد ملت ها زبون و خوار کرده و پیچیده ترین برنامه ریزی ها و سناریوهای آنان را با فریاد مقاومت ملت ایران از کار انداخته است.

بر پایه این واقعیت است که رهبر معظم انقلاب در ادامه توصیف پندآموز خویش، تصریح کردند: امروز مردم ما را از محاصره‌ى اقتصادى می ترسانند؟ با این حرفها، با این ترفندها می خواهند مردم را از صحنه بیرون کنند؟ مگر چنین چیزى ممکن است؟ امروز میخواهند در اراده‌ى مسئولین اختلال ایجاد کنند؟ «قل هذه سبیلى ادعوا الى الله على بصیرة انا و من ات�'بعنى»؛ این راهى است که با بصیرت انتخاب شده است، این راهى است که با مجاهدت باز شده است، این راهى است که با خون عزیزترینها هموار شده است. ما از این راه رفتیم، به قله‌هائى هم دست پیدا کردیم.

ایشان پاسخ جلسات محرمانه و پی در پی سران غربی برای فشار همه جانبه به ایران را هم اینگونه پاسخ دادند که "ما متوقف نمی شویم، ان‌شاءالله پیش می رویم؛ ولى تا امروز هم به قله‌هاى بسیارى دست پیدا کرده‌ایم. جمهورى اسلامى، امروز کجا، بیست سال و سى سال قبل کجا؟ دشمنان جمهورى اسلامى، هیمنه و باد و بروتِ آن روزشان کجا، ضعف و انکسار امروزشان کجا؟"

اشاره تلویحی حضرت آیت الله خامنه ای به پیشرفت های بی سابقه ایران اسلامی در عرصه های مختلفی علمی، سیاسی، نظامی، فرهنگی و... است. شکستن مرز انحصاری ده ها علم از جمله، هسته ای(چند شاخه)، سلول های بنیادین(چندین رشته)، پرتاب ماهواره، تجهیزات مدرن نظامی و... تنها نمونه هایی از آنهاست که جمهوری اسلامی را در این حوزه ها تا جمع چند کشور پیشرفته دنیا بالا کشانده و از او کشوری مدعی ساخته است.

این جدای از فراگیر شدن گفتمان انقلاب اسلامی در منطقه و حتی فراتر از آن است که برچیدن بساط آمریکا و صهیونیست ها از کشورهای وابسته سابق را آغاز کرده ودر حال قطع کردن دست آن ها از چاپیدن منابع مسلمانان است؛ واقعیتی که تاکنون بارها صدای نگرانی سران رژیم صهیونیستی را هم در آورده است.

اکنون خود تئوریسین های کاخ سفید هم اذعان دارند که سرعت رشد ایران بسیار جلوتر از دنیا و غرب است و هر لحظه بر شتاب موتور پیشرفت علمی، اقتصادی و سیاسی جمهوری اسلامی افزوده می شود.

بی شک همه این "به در و دیوار زدن ها"ی غرب صهیونی از تحریم گرفته تا طرح‌چینی برای دخالت در امور داخلی ایران و براه انداختن فتنه‌های جدید، هم تلاش برای کنترل شتاب همین قدرت نوظهور و مهارنشدنی است؛ قدرت جذابی که این روزها ملت های مسلمان و حتی غیر مسلمان را یکی پس از دیگری به تکمیل قطار ضداستکباری دنیا کشانده و خود لوکوموتیو این قطار نویدبخش و متوقف نشدنی شده است. به گمان بخشی از ناظران، جنبش 99 درصدی وال استریت هم واگن هایی از این قطار طولانی اند.