در بخش دیگری از این گزارش آمده است: اعضای این جنبش متوجه این نکته شده اند که منافع آنان به یک موضوع اصلی برای بیش از نیمی از کاندیداهای انتخابات آمریکا تبدیل شده است، این مسئله نشان دهنده این است که این جنبش تاثیر گذاری خود را بر روی سیاست های آمریکا داشته است. این در شرایطی است که صدای خشم و اعتراض فعالان این جنبش با قلب و روح میلیون ها آمریکایی عجین شده است و در واقع ناامیدی آنان از رهبران آمریکا دقیقا مشابه ناامیدی مردم آمریکا از اعضای جنبش تی پارتی در این کشور است.
این سناتور آمریکایی در بخش دیگری از مقاله خود آورده است: اگر جنبش اشغال وال استریت چهار سال زودتر تشکیل شده بود، شاید هرگز جنبشی به نام تی پارتی وجود نداشت. در واقع بسیاری از افرادی که در این جنبش شرکت می کنند، آنهایی هستند که احساس میکنند از نظر مسائل اقتصادی به آنان بسیار ظلم شده است. در واقع نگرانی این افراد مشکلات اقتصادی آمریکا و بی توجهی دولت به این مسئله است که بر روی زندگی آنان نیز تاثیر منفی گذاشته است.
در بخش پایانی این گزارش آمده است: تفاوتهای عمده و بسیاری میان جنبش تی پارتی و جنبش اشغال وال استریت وجود دارد. اما نکته مهم تاثیر گذاری جنبش اشغال والاستریت در سیاست داخلی آمریکا است که به دلیل تبعیض و نابرابری اقتصادی برپا شده است.