گوانتانامو:رسوایی برای آمریكایی‌ها

بازرسان صلیب سرخ جهانی اقداماتی چون بی‌خوابی دادن، ضرب و شتم و حبس در سلول‌های سرد را گزارش دادند.

در نتیجه این اقدامات ده‌ها بازداشتی در این زندان اقدام به خودكشی كردند به طوری كه عفو بین‌الملل اعلام كرد كه این اقدامات نتایج ناخوشایند سال‌ها بازداشت نامحدود و خودسرانه است.

نجات‌یافتگان از گوانتانامو از تاثیرات پایدار و همیشگی آن شكنجه‌ها بر سلامت روح و جسم خود رنج می‌برند.

پس از آن كه سازمان ملل با عدم موفقیت در تعطیلی كمپ بازداشتی‌های خلیج گوآنتانامو مواجه شد، یكی از قضات گفت: ایده آمریكایی در مورد اینكه شكنجه چیست، با اكثر ملت‌های متمدن منطبق نیست.

در جریان افشاگری سال ۲۰۱۱ ویكی لیكس كه بیش از ۷۰۰ پرونده سری فاش شد، مشخص شد كه مردم بی‌گناه برای سال‌ها مورد بازجویی قرار گرفته و حتی كودكان، سالخوردگان و بیماران روانی نیز در میان افرادی بودند كه به اشتباه بازداشت شده بودند.

دولت كوبا ادعای حاكمیت بر منطقه خلیج گوآنتانامو را دارد؛ منطقه‌ای كه در منتهی‌الیه جنوب شرق این كشور است و آمریكا در سال ۱۹۰۳ میلادی آن را از كوبا اجاره كرده است.

از سال ۱۹۶۰ میلادی و یك سال پس از آنكه فیدل كاسترو به عنوان رئیس‌جمهوری این كشور بر سر كار آمد، از دریافت اجاره سالانه ۵۰۰۰ دلاری از جانب واشنگتن امتناع كرد.

این در حالی است كه باراك اوباما، رئیس‌جمهوری آمریكا در جریان مبارزات انتخاباتی سال ۲۰۰۸ متعهد شد تا این كمپ بازداشتی را تعطیل كند، اما پس از آن از حرف خود روی برگرداند. پس از گذشت ۱۰ سال از تاسیس این كمپ، این بازداشتگاه همچنان پابرجاست. این كمپ نماد شرم و رسوایی غرب مزور است.